Do pełnego roczku brakuje trochę ponad miesiąc. Co się zmieniło w tym czasie? Ojej... wszystko. Małgosia pełza, wspina się, sama się umie bawić, staje w łóżeczku, próbuje chodzić prowadzona za rączki - robi wielkie kroki i wysoko podnosi nogi jak żołnierz radziecki na defiladzie.

Miejscem, do którego chciałbym Państwa zaprosić jest znajdująca się w Pradze Katedra Św. Wita. Jest to obowiązkowy punkt zwiedzania Pragi chyba każdej wycieczki i na pewno nie można go pominąć.

Wchodząc do środka od razu jesteśmy zafascynowaniu świątynią, jej wewnętrznym rozmiarem, wysokością, przestrzenią. Uwagę przykuwają wysokie filary i żebrowane, gotyckie sklepienie oraz strzeliste witraże wprowadzające niesamowitą grę świateł wewnątrz.  Zwiedzając to miejsce można spokojnie spędzić pół dnia (choć nie miałem tyle czasu niestety), wewnątrz znajduje się wiele kaplic i zabytków, które muszą interesować bez względu na to czy lubimy historię czy nie.

Z okazji Dnia Mężczyzny zostałem zaproszony przez swoje Panie do Galerii Askana. Cóż to była za impra! Klimaty orientalne, obiad - chińska kuchnia, a na koniec włoskie lody. Mniam!

Zima dała popalić, piękne widoki były okupione tonami węgla przerzuconymi w piwnicy. Mam nadzieję, że latem będę tesknił za tym zimowym chłodem, na razie mam go dość i czekam na wiosnę. Przedstawić chciałbym kilka zdjęć upamiętniających tę zimę - będziemy ją długo jeszcze wspominać.

Mam przyjemność przedstawić kilka kadrów z arktycznej wyprawy do wsi Santok. Mimo temp -15 stopni wyprawa była bardzo udana, wspólnie z kolegą Robertem zdobyliśmy szczyt z wieżą widokową.

I mamy w domu królika, pojawiły się 4 ząbki a ostatnio dołączył do nich 5-ty. Już dajemy radę czasem niepostrzeżenie ugryźć kawałek biszkopta. Do repertuary doszło mina jędzy i zgrzytanie zębami.

Czy zima naprawdę musi być szara i nieciekawa? Niekoniecznie, gdy mróz przyłoży swoją rękę i ozdobi wszystko białym puchem jest pięknie - nawet ciężkie, stalowo szare chmury mają swój urok.

Tak, tak nasz mały ssak już ma pierwsze ząbki, Mama żartobliwie nazywa "Kasownikiem" - nie wiem czemu, ale może chodzi o to, że potrafi nieźle skasować sutek. Wydaje się, że po tym jak zakiełkował jeden ząbek i drugi się nieźle przebija można się spodziewać niezłej lawiny w tym temacie. Tweety "Kasownik" nie dał nam mocno popalić przy ząbkowaniu, jeśli chodzi o ilość płaczy trzyma pewien swój z góry ustalony poziom, nie przegina w żadną stronę ;-)

Zdjęcia z tej serii doczekały się kilku publikacji w prasie, m.in. w "Teraz Gorzów" i "Gazecie Lubuskiej" - może i ty chciałbyś je zobaczyć?

Z dużym poświęceniem (odmrożone ręce i poliki, zaniedbane dziecko i żona w domu) wykonałem dwie serie zdjęć nocnych Gorzow. Jak wyszło proszę zobaczyć i ocenić! Proszę, skoro mi się chciało te kilka dni latać po mrozie zostaf jakiś ślad w formie choćby krótkiego kmentarza - oponii.

Pierwsza Wigilia Małgosi za nami, zaraz będzie jak pół roku prowadzę "Małgosia Story" - zachęcam do czytania... i proszę mi nie pisać, że na stronie nie dzieje się nic nowego! Bo to tylko wyłącznie oznacza, że nie jesteś uważnym czytelnikiem!

I pierwsza Wigilia Małgosi zaliczona – na plus oczywiście. Mamy nadzieję, że przynajmniej częścią radości, którą nam sprawiła w te Święta obdarowaliśmy również ją. Wigilia z małym dzieckiem nabiera innego wymiaru, jest radośniejsza, prawdziwsza, bardziej świąteczna. Atmosferę oddają zdjęcia, chyba podaruję sobie pisanie zbędnych słów i opisów. Napiszę tylko, że Małgosia świetnie zniosła podróż i genialnie się zaaklimatyzowała u Babci.